Als jong kind stelde hij – vond zijn vader – al interessante (theologische) vragen. En zelf was hij er al heel vroeg van overtuigd dat hij later – net als zijn vader – predikant zou worden. Maar één dag voor zijn examen aan het einde van zijn eerste jaar theologie in Cluj Napoca, Roemenië, stuurde de universiteit hem naar huis: zijn nogal rebelse opstelling strookte haars inziens niet met de doelstelling van de studie die hij volgde.
Het kwam een paar maanden later allemaal wel weer goed, maar het incident zegt wel iets over het zelfstandige, flamboyante karakter van de 2,05 meter lange Róbert Lészai, die inmiddels inderdaad predikant geworden is. En die nu op uitnodiging van Stichting Fundament met zijn gezin is neergestreken in Kampen voor de eenjarige masterstudie interculturele gereformeerde theologie (MIRT) aan de Theologische Universiteit Utrecht.
Het is niet Róberts eerste internationale ervaring. Niet alleen werd hij in 1992 geboren in het Schotse Edinburgh (waar zijn vader toen theologie studeerde), maar zelf verbleef hij voor zijn studie ook in het buitenland (Boedapest en Heidelberg). Behalve Hongaars (zijn moedertaal) en Roemeens spreekt hij vloeiend Engels en redt hij zich ook in het Duits. Als alles meezit, komt daar het komende jaar Nederlands bij.
Zijn eerste lessen in onze taal heeft hij inmiddels achter de kiezen en hij begint het een en ander uit een eenvoudige Nederlandse conversatie op te pikken. Zoveel in elk geval dat hij, gevraagd naar zijn eerste indrukken van ons land, al kan vertellen over een gesprekje op een kinderspeelplaats in de buurt, waar hij met zoontje Dániel en dochtertje Hanna aan het spelen was. De buurtgenoten – het was daags na de aanvallen op Israëlische voetbalsupporters in Amsterdam – hadden van hun onverholen afkeer van ‘de’ islamieten geen geheim gemaakt en daarbij grove racistische taal niet geschuwd.
Rode draad
Róbert Lészai is sinds drie jaar predikant van de Hongaarse Gereformeerde Kerk in het tussen Cluj en Tîrgu Mureș gelegen plaatsje Székelykocsárd, dat ruim 2600 inwoners telt. Zijn kerk telt zo’n 300 leden, waarvan er zo’n 40 tot 60 de diensten bezoeken. Dat lijkt niet veel, maar in een nog niet zo ver verleden waren het er slechts 10 tot 30. Róbert is er dankbaar voor en ervaart de groei als zegen en gebedsverhoring. Samen met zijn vrouw Boglárka, die advocaat is in Cluj, maar momenteel ouderschapsverlof heeft, stelt hij huis en hart open voor zijn gemeenteleden en probeert hij hen te bereiken met een levende evangelieverkondiging.
De gemeente heeft vanouds een sterk volkskerkelijk karakter en velen zijn ook niet immuun voor oeroude vormen van volks- en bijgeloof. Róbert besloot er een eerste korte scriptie in Utrecht aan te wijden. Die handelt over de rode draad die menige dorpsgenoot en ook veel van zijn gemeenteleden dragen om de linker pols, omdat die het kwaad zou afweren.
De studie in Utrecht ervaart als hij zeer verrijkend, zeker ook gezien het internationale klimaat tijdens de MIRT-studie. Als zijn plannen doorgaan, zou hij graag een scriptie schrijven over wat hij ervaart als een kloof tussen kerk en theologie of een aspect daarvan.